رضی الدین آرتیمانی

            چاه دنیا سر به سر نوک سنان و خنجر است                   پا به این ره کی نهد آن را که چشمی بر سر است

            سر به بالین چون نهد آن را که دردی در دل است            خواب شیرین چون کند آن را که شوری درسراست
           هفت کشور گشتم و درمان دردم کس نکرد                      یارب این درمان دردم در کدامین کشور است
           پارسایی راست ناید، یار ما آسوده باش                          حقه بازی دیگر و شمشیربازی دیگر است
           راست بنگر جانب این پیرزال کج نهاد                           کین جلب، پیوسته رنگین بار خون شوهر است
           درفراقم، یاد آن شب همچو آب و آتش است                      در مزاقم، حسرت آن لب چو شیر و شکراست
           از خرابات و حرم، چیزی نشد حاصل رضی                   این قدر معلوم شد کان نشئه جایی دیگراست