شب یلدا کـــه رفتم ســــوی خـانه گرفتـــــــم پرتقـــــــــــــال و هندوانه
خیـــــار و سیب و شیرینی و آجیل دوتـــــا جعبه انــــــــــــــار دانه دانه
گـــــــز و خربوزه و پشمک که دارم ز هــــــر یک خاطراتی جــــــاودانه
شب یلدا بــــــــوَد یا شـــــــام یغما و یــــــــــــا هنگــــــــام اجرای ترانه
به گوشم می رسد از دور و نزدیک نوای دلکـــــــــش چنگ و چغــــــانه
پس از صرف طعام و چــــای و میوه تقاضــــــــــا کردم از عمّـــــــه سمانه
که از عهــــــد کهـــــــــن با ما بگوید هم از رسم و رســــــــــــوم آن زمانه
چه خوش میگفت و ما خوش میشنیدیم پس از ایشان مرا گــــــــــل کرد چانه
نمی دانم چـــــــرا یک دفعـــــه نامِ- “جنیفر لوپز” آمـــــــــــــــــــد در میانه
عیالم گفت:خواهــــــــــان منی تو و یا خواهــــــــــــان آن مست چمانه؟
به او با شور و شوق و خنده گفتم عزیزم با اجــــازه، هــــــــــر دُوانه!!
نمی دانی چه بلوایی به پـــــا شد از آن گفتـــــــــــــــار پاک و صادقانه
به خود گفتم که”بانی” این تو بودی که دست همســـــــــــــــرت دادی بهانه
خلاصه آنچنــــــــــــــان آشوب گردید کـــــــــــــه از ترسم برون رفتم ز خانه
ز پشت در زدم فریــــــــــــاد و گفتم: “مدونا” هم کنــــــــارش، هر سه وانه!!
و آن شــــب در به روی مــن نشد باز شــــدم چـــــــــون مرغ دور از آشیانه
شــــب جمعــــــــــــه برای او نوشتم ندامــــت نامـــــــــــــه، امّـــا محرمانه
نــــمی دانــــم پس از آن نامــــــه دیگر عیــــالم کــــینه بــــــــــــا من داره یا نِه
ولــــی بگذار- بــــــــــــــا صد بار تکرار- بــــگویم آخرین حرفــــــــــــــم همانه!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر